Μόνο τα δικαστικά και εξώδικα έξοδα που ήταν απαραίτητα για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης αποδίδονται στον διάδικο ΑΠ 1465/2013 άρ. 189 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Δηλαδή, τα αναγκαία και μόνο έξοδα οριοθετούν τη σχετική δικονομική αξίωση, όπως αυτή καθορίζεται στο δικονομικό δίκαιο ΑΠ 1465/2013.
Στη δικαστική δαπάνη που ορίζει το δικαστήριο περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων,
τα τέλη χαρτοσήμου για τη σύνταξη δικογράφων, αποφάσεων, δικαστικών εκθέσεων και άλλων εγγράφων της δίκης και για την ενέργεια των διαδικαστικών πράξεων άρ. 189 παρ. 1 στοιχ. α ΚΠολΔ, και
το τέλος δικαστικού ενσήμου άρ. 189 παρ. 1 στοιχ. β ΚΠολΔ, και
η αμοιβή του δικηγόρου, σύμφωνα με τις διατιμήσεις που ισχύουν άρ. 189 παρ. 1 στοιχ. γ ΚΠολΔ.
Η δικαστική δαπάνη αποτελεί απαίτηση του διαδίκου κατά του αντιδίκου του ΑΠ 2073/2007.
Η δικαστική δαπάνη αποδίδεται στον διάδικο, και όχι στον δικηγόρο του 712/2008 Εφ.Πατρών.
Η δικηγορική αμοιβή παράστασης στο δικαστήριο και σύνταξης προτάσεων, που αποτελεί απαίτηση του δικηγόρου κατά του εντολέα του, αρμόζει να περιλαμβάνεται στην επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη ΑΠ 2073/2007.
Κάθε διάδικος μπορεί να συμπεριλάβει στις προτάσεις του, που υποβάλλονται στην πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο, κατάλογο των εξόδων που πρέπει να του αποδοθούν ΑΠ 1465/2013 άρ. 84 ν. 4194/2013 άρ. 190 ΚΠολΔ άρ. 191 ΚΠολΔ.
Θα συμβουλευτείτε τον ΚώδΔικ;
Αν έχει υποβληθεί κατάλογος εξόδων, και το δικαστήριο αποφασίζει οριστικά για ολόκληρη την κύρια ή την παρεμπίπτουσα δίκη ή για ένα μέρος της, το δικαστήριο πρέπει να περιλάβει διάταξη στην απόφαση για την υποχρέωση της πληρωμής των εξόδων καθορίζοντας και το ποσό τους ΑΠ 1465/2013 άρ. 191 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Αν δεν υποβληθεί ο κατάλογος εξόδων, και έχει υποβληθεί αίτημα για την επιδίκασή τους, το δικαστήριο προχωρά στην επιδίκασή τους ΑΠ 1465/2013 άρ. 191 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Η κρίση ότι τα δικαστικά ή εξώδικα έξοδα που έγιναν από τον διάδικο ήταν αναγκαία για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης και δεν έγιναν από υπερβάλλουσα πρόνοια, ανήκει στην κυριαρχική εξουσία του δικάζοντος δικαστηρίου, και δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου ΑΠ 1465/2013.
Η αναγκαιότητα των δαπανών και ο καθορισμός των αποδοτέων δικαστικών εξόδων βάσει αυτών, με βάση και την αξία του αντικειμένου της δίκης, εναπόκειται στην αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ΑΠ 1465/2013.
Η κατανομή της δικαστικής δαπάνης ανάλογα με το μέγεθος της νίκης και ήττας κάθε διαδίκου αφορά στην εκτίμηση πραγματικών γεγονότων, και απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ΑΠ 75/2014 άρ. 178 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η διάταξη του άρ. 178 ΚΠολΔ είναι ουσιαστικού δικαίου ΑΠ 1261/2019 σκέψ. II.
Ο συμψηφισμός της δικαστικής δαπάνης (ολικά ή εν μέρει) αφορά στην εκτίμηση πραγματικών γεγονότων, και απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ΑΠ 75/2014 άρ. 179 ΚΠολΔ.
Οι διατάξεις του άρ. 176 ΚΠολΔ και άρ. 183 ΚΠολΔ περί δικαστικών εξόδων είναι ουσιαστικού δικαίου ΑΠ 1567/2010 άρ. 176 ΚΠολΔ άρ. 183 ΚΠολΔ.
Αν το Δημόσιο είναι διάδικος, και υπαίτιοι είναι και οι δύο διάδικοι, τα δικαστικά έξοδα συμψηφίζονται ΑΠ 576/2018 άρ. 22 παρ. 2 ν. 3693/1957.
Αν το Δημόσιο είναι διάδικος, και κάθε διάδικος εν μέρει νικήσει και εν μέρει ηττηθεί, τα δικαστικά έξοδα συμψηφίζονται ΑΠ 576/2018 άρ. 22 παρ. 2 ν. 3693/1957.
Αν η αγωγή γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσία κατά ένα μόνο μέρος, και απορριφθεί κατά τα λοιπά, κάθε ένας διάδικος νικά και ηττάται εν μέρει ΑΠ 576/2018.
Αν διάδικος είναι
το Δημόσιο ΑΠ 179/2005, ή
νομικό πρόσωπο του οποίου η νομική υπηρεσία διεξάγεται δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΑΠ 179/2005, ή
άλλο πρόσωπο για το οποίο υπάρχει ειδική ρύθμιση αντίστοιχης εξομοίωσης προς το Δημόσιο για τη διεξαγωγή της νομικής του υπηρεσίας δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΑΠ 179/2005,
ισχύει για αυτούς η διάταξη του άρ. 22 ν. 3693/1957 για τον συμψηφισμό των δικαστικών εξόδων υπό προϋποθέσεις ΑΠ 179/2005 άρ. 22 ν. 3693/1957.
Η διάταξη του άρ. 22 παρ. 2 ν. 3693/1957 για τον συμψηφισμό των δικαστικών εξόδων υπό προϋποθέσεις ισχύει, μεταξύ άλλων, αν διάδικος είναι
οι Δήμοι και οι Κοινότητες, τα δημοτικά και κοινοτικά ιδρύματα και τα λοιπά δημοτικά και κοινοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, οι Σύνδεσμοι Δήμων και Κοινοτήτων, οι αποκλειστικώς κοινωφελούς χαρακτήρα αμιγείς δημοτικές ή κοινοτικές επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις Ύδρευσης-Αποχέτευσης, η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδας και οι Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων ΑΠ 673/2020 άρ. 22 ν. 3693/1957 άρ. 276 παρ. 1 ν. 3463/2006.
Ειδική ρύθμιση εξομοίωσης προς το Δημόσιο για τη διεξαγωγή της νομικής υπηρεσίας νομικού προσώπου δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους υφίσταται, μεταξύ άλλων,
Αν το Δημόσιο είναι διάδικος, και νικήσει ολικά, κατ' αρχήν η δικαστική δαπάνη επιδικάζεται υπέρ του Δημοσίου σε βάρος του ηττηθέντος διαδίκου ΑΠ 576/2018 άρ. 176 εδ. 1 ΚΠολΔ.
Αν το Δημόσιο είναι διάδικος, και ηττηθεί ολικά, κατ' αρχήν η δικαστική δαπάνη επιδικάζεται υπέρ του νικήσαντος διαδίκου σε βάρος του Δημοσίου άρ. 176 εδ. 1 ΚΠολΔ.
Αν το Δημόσιο είναι διάδικος, και το δικαστήριο επιδικάζει τη δικαστική δαπάνη σε βάρος ή υπέρ του Δημοσίου, η δικαστική δαπάνη του νικήσαντος διαδίκου περιορίζεται όσον αφορά την αμοιβή του δικηγόρου, και συγκεκριμένα η αμοιβή του δικηγόρου μειώνεται μέχρι το μισό του ελάχιστου ορίου διατίμησης κάθε ενέργειας, χωρίς να μπορεί να υπερβεί για όλες τις πράξεις για κάθε βαθμό δικαιοδοσίας το ποσό των 293 € (κατά αναπροσαρμογή του ποσού των 100.000 δραχμών σε ευρώ) ΑΠ 576/2018 άρ. 22 παρ. 1 ν. 3693/1957 άρ. 22 παρ. 3 ν. 3693/1957 άρ. 52 περ. 18 ΕισΝΚΠολΔ άρ. 5 παρ. 12 ν. 1738/1987 ΥΑ.134423/08-12-1992 Οικονομικών και Δικαιοσύνης (ΦΕΚ Β 11/20-01-1993).
Κατ' άλλη άποψη, το ποσό των 100.000 δραχμών αναπροσαρμόζεται σε 290 €, καθώς αρχικά το ποσό των 100.000 δραχμών μετατρέπεται σε 293,47 €, έπειτα το ποσό αυτό σε ευρώ αναπροσαρμόζεται στην πλησιέστερη μονάδα ευρώ (293,00 €), και τελικά στην πλησιέστερη δεκάδα ευρώ (290,00 €) άρ. 4 Κανονισμός (ΕΚ) 1103/1997 του Συμβουλίου άρ. 5 Κανονισμός (ΕΚ) 1103/1997 του Συμβουλίου άρ. 1 Κανονισμός (ΕΚ) 2866/1998 του Συμβουλίου άρ. 1 Κανονισμός (ΕΚ) 1478/2000 του Συμβουλίου άρ. 3 παρ. 1 ν. 2943/2001 άρ. 4 περ. γ ν. 2943/2001 άρ. 5 παρ. 4 εδ. 2 ν. 2943/2001 άρ. 5 παρ. 4 εδ. 1 ν. 2943/2001.
Αν διάδικος είναι
το Δημόσιο ΑΠ 179/2005, ή
νομικό πρόσωπο του οποίου η νομική υπηρεσία διεξάγεται δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΑΠ 179/2005, ή
άλλο πρόσωπο για το οποίο υπάρχει ειδική ρύθμιση αντίστοιχης εξομοίωσης προς το Δημόσιο για τη διεξαγωγή της νομικής του υπηρεσίας δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΑΠ 179/2005,
ισχύει για αυτούς η διάταξη του άρ. 22 ν. 3693/1957 για τον περιορισμό της δικαστικής δαπάνης του νικήσαντος διαδίκου όσον αφορά την αμοιβή του δικηγόρου ΑΠ 179/2005 άρ. 22 ν. 3693/1957.
Αν ο διάδικος είναι ΝΠΔΔ, ο κατ' άρ. 22 ν. 3693/1957 περιορισμός της δικαστικής δαπάνης του νικήσαντος διαδίκου όσον αφορά την αμοιβή του δικηγόρου ισχύει επί του ΝΠΔΔ μόνο αν η νομική υπηρεσία του ΝΠΔΔ ασκείται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ΑΠ 1228/2009 άρ. 22 ν. 3693/1957.
Το δικαστικό ένσημο, και κάθε άλλο δικαστικό έξοδο, δεν υπόκειται στον περιορισμό του ύψους του κατά την επιδίκασή του ως μέρος της δικαστικής δαπάνης από το δικαστήριο ΑΠ 179/2005.
Η αμοιβή του δικηγόρου του νικήσαντος διαδίκου υπόκειται υπό προϋποθέσεις στον περιορισμό του ύψους της κατά την επιδίκασή της ως μέρος της δικαστικής δαπάνης από το δικαστήριο ΑΠ 179/2005.
Οι αμοιβές δικηγόρου και τα έξοδα που επιδικάζονται ως μέρος της δικαστικής δαπάνης υπέρ ή κατά του ΟΤΑ μπορεί να περιοριστούν έως και 50% από το δικαστήριο, ακόμη και αυτεπαγγέλτως ΑΠ 1684/2012.
Οι αμοιβές δικηγόρου και τα έξοδα που επιδικάζονται ως κεφάλαιο υπέρ του δικηγόρου, αν ο δικηγόρος τα διεκδίκησε με αγωγή δικηγορικής αμοιβής, και εντολέας του δικηγόρου για τις ενέργειες και τα έξοδα ήταν ΟΤΑ, μπορούν να περιοριστούν έως και 50% από το δικαστήριο, μόνο όμως μετά από προβολή αίτησης του ΟΤΑ περί εκτίμησης από το δικαστήριο της οικονομικής κατάστασης του ΟΤΑ ΑΠ 1684/2012.
Αν η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου εκδοθεί ερήμην, και ο ερήμην δικασθείς διάδικος προσβάλει την απόφαση με έφεση, και η έφεση γίνει τυπικά δεκτή, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση και η διάταξη αυτής περί δικαστικής δαπάνης στα πλαίσια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης ΑΠ 1567/2010.
Αν η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου εκδοθεί ερήμην, και ο ερήμην δικασθείς διάδικος προσβάλει την απόφαση με έφεση, και η έφεση γίνει τυπικά δεκτή, και νικήσει ο εκκαλών, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο θα καταδικάσει τον ηττηθέντα εφεσίβλητο στη δικαστική δαπάνη μόνο του δευτέρου βαθμού ΑΠ 1567/2010 άρ. 176 εδ. 1 ΚΠολΔ άρ. 183 ΚΠολΔ άρ. 184 ΚΠολΔ.
Αν η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου εκδοθεί ερήμην, και ο ερήμην δικασθείς διάδικος προσβάλει την απόφαση με έφεση, και η έφεση γίνει τυπικά δεκτή, και νικήσει ο εφεσίβλητος, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο θα καταδικάσει τον ηττηθέντα εκκαλούντα στη δικαστική δαπάνη και των δύο βαθμών ΑΠ 1567/2010 άρ. 176 εδ. 1 ΚΠολΔ άρ. 183 ΚΠολΔ άρ. 184 ΚΠολΔ.
Αν ο αντίδικος του απλώς προσθέτως παρεμβάντος δεν υποβλήθηκε σε πρόσθετη δαπάνη προς απόκρουση της απλής πρόσθετης παρέμβασης, είναι δυνατόν να μην επιδικαστεί δικαστική δαπάνη Ολομ. ΑΠ 27/2008 άρ. 182 παρ. 1 ΚΠολΔ.