Αν γίνει προσήκουσα καταβολή, επέρχεται απόσβεση της ενοχής ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 416 ΑΚ.
Η καταβολή είναι προσήκουσα, αν με αυτή ο δανειστής λαμβάνει ό,τι πράγματι δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο ή τη σύμβαση ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 416 ΑΚ.
Ένσταση εξόφλησης
Στοιχεία που θεμελιώνουν τον ισχυρισμό περί εξόφλησης είναι
το ποσό που καταβλήθηκε ΑΠ 667/2019 σκέψ. 7 ΑΠ 1405/2006 άρ. 416 ΑΚ, και
η αιτία της καταβολής ΑΠ 667/2019 σκέψ. 7 ΑΠ 1405/2006 άρ. 416 ΑΚ, και
ο χρόνος της καταβολής ΑΠ 667/2019 σκέψ. 7 ΑΠ 1405/2006 άρ. 416 ΑΚ.
Η ένσταση εξόφλησης είναι καταχρηστική ένσταση ΑΠ 764/2015 άρ. 416 ΑΚ.
Αν η ένσταση εξόφλησης στηρίζεται σε επίκληση δήλωσης του ενάγοντα - μισθωτού περί του ότι πληρώθηκε όλες τις απαιτήσεις του, και πρόκειται για μια και μόνη απαίτηση του μισθωτού, και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, η ένσταση είναι ορισμένη ΑΠ 1405/2006.
Αν η ένσταση εξόφλησης στηρίζεται σε επίκληση δήλωσης του ενάγοντα - μισθωτού περί του ότι πληρώθηκε όλες τις απαιτήσεις του, και πρόκειται για περισσότερες από μια απαιτήσεις του μισθωτού, και δεν γίνεται ειδικότερη ανάλυση του ποσού που καταβλήθηκε για την κάθε μια αιτία, η ένσταση εξόφλησης είναι αόριστη ΑΠ 1405/2006.
Και αυτό, ακόμη και αν αναφέρεται το συνολικό καταβληθέν ποσό ΑΠ 1405/2006.
Η ένσταση του εργοδότη περί εξόφλησης δεν είναι ορισμένη, αν ασκούνται με την αγωγή αξιώσεις από τη σύμβαση εργασίας, και προσκομίζονται από τον εργοδότη έγγραφες αποδείξεις του εργαζομένου για καταβολή σ' αυτόν χρηματικών ποσών που υπερκαλύπτουν τις αγωγικές αξιώσεις, χωρίς να αναφέρουν την αιτία καταβολής κάθε επί μέρους ποσού ΑΠ 1405/2006.
Και αυτό, γιατί δεν αναφέρεται στις αποδείξεις η αιτία καταβολής των ποσών αυτών, και δεν αποκλείεται να καταβλήθηκαν προς εξόφληση άλλων αξιώσεων του εργαζομένου που δεν περιλήφθηκαν στην αγωγή, και μόνο με τις διευκρινίσεις αυτές είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος και η προστασία του εργαζομένου από τυχόν καταστρατήγηση των εργατικών νόμων που απαγορεύουν τον περιορισμό των δικαιωμάτων του για την απόληψη των ελάχιστων ορίων αποδοχών ΑΠ 667/2019 σκέψ. 7 ΑΠ 1405/2006 άρ. 3 ΑΚ άρ. 174 ΑΚ άρ. 679 ΑΚ άρ. 8 ν. 2112/1920 άρ. 8 παρ. 4 νδ. 4020/1959.
Για τον λόγο αυτό, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χορηγεί κατά την εξόφληση των αποδοχών του προσωπικού του, εκκαθαριστικό σημείωμα, ή, αν εφαρμόζει μηχανογραφικό σύστημα, ανάλυση μισθοδοσίας, που θα απεικονίζουν αναλυτικά τις κάθε φύσης αποδοχές του προσωπικού και τις κρατήσεις που έγιναν σ' αυτές ΑΠ 667/2019 σκέψ. 7 ΑΠ 1405/2006 άρ. 18 παρ. 1 ν. 1082/1980 άρ. 26 παρ. 9 περ. ε αν. 1846/1951 άρ. 20 παρ. 2 ν. 1469/1984.
Κατά μια άποψη, αν ο εναγόμενος υπέβαλε ένσταση εξόφλησης της οφειλής από τρίτο, και δεν αναφέρει ότι ο τρίτος κατέβαλε το ποσό στο όνομά του, και δεν αναφέρει ότι ο τρίτος κατά την καταβολή γνώριζε ότι υπήρχε οφειλή του οφειλέτη προς τον δανειστή, και δεν αναφέρει ότι ο τρίτος κατέβαλε προς τον σκοπό απόσβεσης αυτής της οφειλής, η ένσταση είναι αόριστη 206/1988 Εφ.Αθηνών.
Αν ο εναγόμενος (οφειλέτης) ισχυριστεί ότι ορισμένο χρέος του προς τον ενάγοντα (δανειστή) έχει αποσβεσθεί με καταβολή, αρκεί να αποδείξει αυτήν την καταβολή ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 416 ΑΚ άρ. 422 ΑΚ.
Και αυτό, χωρίς να είναι ανάγκη να αποδείξει και ότι η καταβολή αφορά το επίδικο χρέος, γιατί αυτό εξυπακούεται, καθώς στο χρεός αυτό αναφέρεται η δίκη ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 416 ΑΚ άρ. 422 ΑΚ.
Αν ο εναγόμενος (οφειλέτης) προτείνει την ένσταση εξόφλησης του επίδικου χρέους με καταβολή, ο εναγόμενος αρκεί, για την ουσιαστική βασιμότητα της ένστασής του, να αποδείξει μόνο την καταβολή ΑΠ 1977/2009 άρ. 416 ΑΚ άρ. 338 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Και αυτό, ακόμη και αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς τον δανειστή, και κατέβαλε παροχή προς τον δανειστή, και η καταβληθείσα παροχή δεν επαρκεί για την εξόφληση όλων των χρεών ΑΠ 1977/2009 άρ. 416 ΑΚ άρ. 338 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Αντένσταση ότι η καταβολή αφορά σε χρέος άλλο από το επίδικο
Αν ο εναγόμενος (οφειλέτης) προτείνει την ένσταση εξόφλησης του επίδικου χρέους με καταβολή, και ο ενάγων (δανειστής) προτείνει αντένσταση ότι υπάρχουν και άλλα χρέη του εναγόμενου προς αυτόν, και ότι η καταβληθείσα παροχή δεν αφορούσε στο επίδικο χρέος, αλλά σε άλλο χρέος, και ο εναγόμενος αρνηθεί την ύπαρξη του άλλου χρέους ΑΠ 531/2015 σκέψ. II, ο ενάγων φέρει το βάρος απόδειξης της ύπαρξης του άλλου χρέους ΑΠ 1977/2009 άρ. 416 ΑΚ άρ. 338 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Στην περίπτωση αυτή, αν ο οφειλέτης αρνείται την ύπαρξη του άλλου χρέους, ο δανειστής έχει το βάρος να αποδείξει τα παραγωγικά γεγονότα του χρέους αυτού ΑΠ 666/2020.
Αν ο ενάγων προβάλει την αντένσταση αυτή, πρέπει να αναφέρει πλήρη τα παραγωγικά γεγονότα του άλλου χρέους ή των τυχόν επικαλούμενων περισσότερων χρεών, και το ύψους τους ΑΠ 666/2020.
Και αυτό, καθώς με την ένσταση πρέπει να αναφέρονται τα γεγονότα που την θεμελιώνουν κατά νόμο, και μάλιστα κατά τρόπο πλήρη και ορισμένο, ώστε το δικαστήριο να μπορεί να εκτιμήσει την ένσταση, και ο οφειλέτης να έχει τη δυνατότητα να αμυνθεί, αλλιώς η αντένσταση είναι απορριπτέα ΑΠ 666/2020.
Αν υπάρχουν διαδοχικές συμβάσεις πώλησης όμοιων εμπορευμάτων, οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο διαρκούς εμπορικής συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων, με βάση την οποία ο δανειστής αναλαμβάνει την υποχρέωση να πωλεί στον οφειλέτη ποσότητες των ως άνω εμπορευμάτων, με τη συμφωνία να εκδίδεται για κάθε μερικότερη σύμβαση πώλησης το αντίστοιχο τιμολόγιο επί πιστώσει, στο οποίο θα αποτυπώνονται αναλυτικά κατ' είδος και αξία τα πωλούμενα εμπορεύματα, για το ορισμένο της πιο πάνω αντένστασης του πωλητή (δανειστή), ότι δηλαδή η προβαλλόμενη από τον αγοραστή (οφειλέτη) καταβολή αφορά όχι το επίδικο αλλά διαφορετικό χρέος από προηγούμενη επί μέρους σύμβαση πώλησης, αρκεί η επίκληση της εν λόγω συνεργασίας και του αντίστοιχου τιμολογίου ΑΠ 666/2020.
Και αυτό, γιατί και στην περίπτωση αυτή έχουν τη δυνατότητα το μεν δικαστήριο να εκτιμήσει τον ισχυρισμό περί ύπαρξης διαφορετικού χρέους, ο δε εναγόμενος οφειλέτης να αμυνθεί κατ' αυτού του ισχυρισμού ΑΠ 666/2020.
Αν ο ενάγων (δανειστής) δεν μπορέσει να αποδείξει ότι η καταβολή αφορούσε άλλο χρέος του οφειλέτη προς αυτόν, το καταβληθέν ποσό καταλογίζεται στο μοναδικό πλέον χρέος που οφείλει ο εναγόμενος (οφειλέτης) ΑΠ 666/2020.
Αν ο ενάγων (δανειστής) προβάλει αντένσταση ότι η καταβολή του οφειλέτη αφορά σε χρέος άλλο από το επίδικο, ο ενάγων αποδέχεται την καταβολή του οφειλέτη ΑΠ 531/2015 σκέψ. II.
Επαντένσταση καταλογισμού της παροχής στο επίδικο χρέος
Αν ο ενάγων (δανειστής) προτείνει αντένσταση ότι η καταβολή του οφειλέτη αφορά σε χρέος άλλο από το επίδικο, και ο εναγόμενος προτείνει επαντένσταση για καταλογισμό της καταβολής στο επίδικο χρέος κατά τα κατωτέρω, και αποδειχθεί ότι υπάρχει το άλλο χρέος που επικαλείται ο ενάγων με την αντένστασή του, ο εναγόμενος οφείλει να αποδείξει σχετικά με την επαντένστασή του ότι ο καταλογισμός της παροχής στο επίδικο χρέος έγινε
βάσει συμφωνίας των μερών ΑΠ 1977/2009 άρ. 361 ΑΚ, ή
αν δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία, κατόπιν άσκησης εκ μέρους του οφειλέτη του σχετικού δικαιώματος επιλογής ΑΠ 1977/2009 άρ. 422 εδ. 1 ΑΚ άρ. 416 ΑΚ, ή
αν δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία και ο οφειλέτης δεν άσκησε το δικαίωμα επιλογής, σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπεται στο άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ ΑΠ 1977/2009 άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ άρ. 338 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς τον δανειστή, και κατέβαλε παροχή προς τον δανειστή, και η καταβληθείσα παροχή δεν επαρκεί για την εξόφληση όλων των χρεών, ο προσδιορισμός του εξοφλούμενου χρέους γίνεται
με βάση την τυχόν συμφωνία των μερών ΑΠ 1977/2009 άρ. 416 ΑΚ άρ. 361 ΑΚ, ή
αν δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία των μερών, μονομερώς από τον οφειλέτη, κατά την καταβολή ΑΠ 1977/2009 άρ. 422 εδ. 1 ΑΚ άρ. 416 ΑΚ, ή
αν δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία των μερών, και ο οφειλέτης δεν προσδιόρισε το εξοφλούμενο χρέος ασκώντας το σχετικό δικαίωμα επιλογής, σύμφωνα με τη σειρά που ορίζει το άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ ΑΠ 1977/2009 ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ.
Η συμφωνία των μερών ως προς τον τρόπο καταλογισμού των καταβολών του οφειλέτη δύναται να γίνει πριν την καταβολή, ή κατά την καταβολή, ή μετά την καταβολή ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 εδ. 1 ΑΚ άρ. 361 ΑΚ.
Και αυτό, γιατί η διάταξη του άρ. 422 ΑΚ για τον τρόπο καταλογισμού των καταβολών του οφειλέτη, σε περίπτωση που αυτός έχει περισσότερα χρέη, είναι ενδοτικού δικαίου ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 εδ. 1 ΑΚ άρ. 361 ΑΚ.
Αν κάποιος συμβαλλόμενος επικαλείται συμφωνία ως προς τον τρόπο καταλογισμού των καταβολών του οφειλέτη, έχει το βάρος απόδειξης της συμφωνίας ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 εδ. 1 ΑΚ.
Η διάταξη του άρ. 422 ΑΚ εφαρμόζεται
αν τα περισσότερα χρέη πηγάζουν από διαφορετικές έννομες σχέσεις ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 ΑΚ, ή
αναλογικά, αν το κάθε χρέος πηγάζει από την ίδια έννομη σχέση, όπως όταν πρόκειται για μία οφειλή που συμφωνήθηκε να καταβληθεί σε δόσεις ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 ΑΚ.
Η διάταξη του άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ προϋποθέτει για την εφαρμογή της την ύπαρξη περισσότερων χρεών, από τα οποία το ένα τουλάχιστον είναι ληξιπρόθεσμο, στο οποίο και θα γίνει τελικά ο καταλογισμός ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 εδ. 2 ΑΚ.
Αν κατά την καταβολή δεν είναι κανένα χρέος ληξιπρόθεσμο, αλλά έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών η σειρά εξόφλησης των περισσότερων χρεών, τηρείται η συμφωνία αυτή κατά την πρόωρη καταβολή ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 422 ΑΚ άρ. 361 ΑΚ.
Καταχρηστική ένσταση
Καταχρηστική ένσταση είναι το δικονομικό μέσο άμυνας, με το οποίο
προτείνονται πραγματικοί ισχυρισμοί που εμπόδισαν τη γέννηση του δικαιώματος του ενάγοντος, στο οποίο στηρίχθηκε η αγωγή ΑΠ 764/2015, ή
προτείνονται πραγματικοί ισχυρισμοί που έχουν επιφέρει την κατάργηση του δικαιώματος του ενάγοντα ΑΠ 764/2015.
Με την καταχρηστική ένσταση δεν προτείνεται δικαίωμα ΑΠ 764/2015.
Στις καταχρηστικές ενστάσεις δεν ισχύει η υποχρέωση που ισχύει στις γνήσιες ενστάσεις, για το ορισμένο της ένστασης η ένσταση να περιλαμβάνει ορισμένη αίτηση και σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν ΑΠ 764/2015 άρ. 262 παρ. 1 εδ. 1 ΚΠολΔ.
Αν τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την καταχρηστική ένσταση προκύπτουν από τη δικογραφία, το δικαστήριο της ουσίας μπορεί να συναγάγει την έννομη συνέπεια αυτεπαγγέλτως ΑΠ 764/2015.
Αν τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την καταχρηστική ένσταση προκύπτουν από τη δικογραφία, και το δικαστήριο της ουσίας δεν λάβει υπόψη αυτεπαγγέλτως και δεν ερευνήσει κατ' ουσίαν τον ισχυρισμό, ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης από το άρ. 559 αριθ. 8 ΚΠολΔ ΑΠ 764/2015 άρ. 559 αριθ. 8 ΚΠολΔ.
Aναφορά σε προηγούμενες καταβολές και ορισμένο της αγωγής
Αν η αγωγή περιλαμβάνει περισσότερα αγωγικά κονδύλια (όπως επί εργατικών διαφορών για αποδοχές, επιδόματα, προσαυξήσεις για παροχή υπερεργασιακής εργασίας κλπ.), και ο εναγόμενος έχει καταβάλει χρηματικά ποσά για την εξόφληση κονδυλίων της αγωγής, για το ορισμένο της αγωγής δεν απαιτείται να αναφέρονται
τα ποσά που κατέβαλε ο εναγόμενος στον ενάγοντα, και μάλιστα χωριστά για κάθε επιμέρους αγωγικό κονδύλιο ΑΠ 1004/2017 άρ. 416 ΑΚ.
Και αυτό, γιατί οι καταβολές αυτές θεμελιώνουν ένσταση εξόφλησης εκ μέρους του εναγόμενου, και όχι ισχυρισμό του ενάγοντα ΑΠ 1004/2017 άρ. 416 ΑΚ.
Αν η αγωγή περιλαμβάνει περισσότερα αγωγικά κονδύλια, και στο δικόγραφο της αγωγής αναφέρεται το ποσό που έχει καταβάλει συνολικά ο εναγόμενος στον ενάγοντα προς εξόφληση κονδυλίων της αγωγής, χωρίς να αναφέρεται το ύψος της καταβολής χωριστά για κάθε επιμέρους αγωγικό κονδύλιο, η αγωγή δεν είναι αόριστη ως προς τα επιμέρους κονδύλια ΑΠ 1004/2017.
Και αυτό, γιατί οι επιμέρους καταβολές αυτές αποτελούν μέρος του συνόλου των αξιώσεων του ενάγοντα από διάφορες αιτίες που θεμελιώνουν και την ιστορική βάση της αγωγής, και το συνολικό ποσό που στην αγωγή αναγράφεται ως ήδη καταβληθέν θα αφαιρεθεί από το άθροισμα όλων των επίδικων απαιτήσεων του ενάγοντος που θα προκύψουν από την αποδεικτική διαδικασία και αποτελούν αντικείμενο της διαφοράς ΑΠ 1004/2017.
Στην περίπτωση αυτή, αν υπάρχει και παρεπόμενο αίτημα περί καταβολής τόκων από τότε που κάθε επιμέρους κονδύλιο κατέστη απαιτητό, και μετά την αφαίρεση του συνολικά καταβληθέντος ποσού από το άθροισμα των επί μέρους διαφορετικών αξιώσεων του ενάγοντος δεν είναι πλέον εφικτός ο προσδιορισμός του ύψους της κάθε επιμέρους οφειλής κατά κεφάλαιο, αναλόγως της αιτίας αυτής, επί της οποίας γεννώνται τόκοι από τότε που αυτή κατέστη απαιτητή, η αγωγή είναι αόριστη ως προς το αίτημα των τόκων, χωρίς βέβαια τούτο να αποκλείει την σε κάθε περίπτωση εμπεριεχόμενη στο ως άνω παρεπόμενο αίτημα επιδίκαση τόκων από την επίδοση της αγωγής άρ. 346 ΑΚ, ή από την τυχόν προηγηθείσα αυτής όχληση για την καταβολή των διαφορών άρ. 340 ΑΚ, ή από το τέλος κάποιου χρονικού σημείου (πχ. από το τέλος του έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι διαφορές αποδοχών), αν αυτό καθίσταται εφικτό στη συγκεκριμένη περίπτωση ΑΠ 1004/2017 άρ. 341 ΑΚ.
Η ως άνω αναφορά του συνολικά καταβληθέντος ποσού ενέχει καθ' υποφορά άρνηση της τυχόν ένστασης του εναγόμενου περί περαιτέρω καταβολών ΑΠ 1004/2017.
Aναφορά σε προηγούμενες καταβολές και αιτιολογία της απόφασης
Αν με την αγωγή ασκούνται περισσότερες αξιώσεις, πηγάζουσες από διαφορετικές αιτίες, δεν αρκεί να αναφέρεται στην απόφαση που δέχεται τον σχετικό περί εξόφλησης ισχυρισμό του εναγομένου, ότι οι συγκεκριμένες αξιώσεις του ενάγοντος εξοφλήθηκαν, αλλά πρέπει να προσδιορίζεται το δικαιούμενο για την κάθε αξίωση ποσό, και το καταβληθέν για κάθε αξίωση ποσό ΑΠ 1405/2006.
Και αυτό, γιατί διαφορετικά καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος, καθώς ενδέχεται το καταβληθέν ποσό να είναι μικρότερο του οφειλόμενου ΑΠ 1405/2006.
Ανακοπή κατά της εκτέλεσης και εξόφληση
Αντιρρήσεις εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση και κάθε δανειστή του που έχει έννομο συμφέρον, οι οποίες αφορούν την εγκυρότητα του εκτελεστού τίτλου, τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης ή την απαίτηση, ασκούνται μόνο με ανακοπή ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 933 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Οι ισχυρισμοί που αφορούν την απόσβεση της απαίτησης για την οποία επισπεύδεται εκτέλεση πρέπει να αποδεικνύονται αμέσως (παραχρήμα), αλλιώς απορρίπτονται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτοι ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 933 παρ. 4 ΚΠολΔ.
Αν γίνει προσήκουσα καταβολή, επέρχεται απόσβεση της ενοχής ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 416 ΑΚ.
Η ρύθμιση που καθιερώνει η διάταξη του άρ. 933 παρ. 4 ΚΠολΔ είναι ειδική, και γι' αυτό υπερισχύει των διατάξεων της τακτικής ή της ειδικής διαδικασίας με την οποία εκδικάζεται, κατά τα λοιπά, η ανακοπή ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 933 παρ. 4 ΚΠολΔ.
Η ρύθμιση που καθιερώνει η διάταξη του άρ. 933 παρ. 4 ΚΠολΔ αποσκοπεί, με το απαράδεκτο που προβλέπει, στην αποφυγή παρέλκυσης της εκτελεστικής διαδικασίας και τον περιορισμό των περί την εκτέλεση δικών, ώστε να μην αποδυναμώνονται οι εκτελεστοί τίτλοι με την καθυστέρηση της εκτέλεσής τους ΑΠ 531/2015 σκέψ. II άρ. 933 παρ. 4 ΚΠολΔ.
Δημόσια κατάθεση και εξόφληση
Αν συντρέχει μια από τις περιπτώσεις που αναφέρει ο νόμος και που επιτρέπουν τη δημόσια κατάθεση, με τη δημόσια κατάθεση της οφειλόμενης χρηματικής παροχής επέρχεται απόσβεση της ενοχής, σαν να είχε γίνει, κατά τον χρόνο της κατάθεσης, καταβολή από τον οφειλέτη ΑΠ 384/2023 άρ. 427 ΑΚ άρ. 431 ΑΚ άρ. 434 ΑΚ.
Εκτέλεση και εξόφληση
Αν ο δανειστής ικανοποιηθεί κατόπιν αναγκαστικής εκτέλεσης, ή εκπλήρωσης της οφειλόμενης παροχής από τον οφειλέτη ενόψει επαπειλούμενης αναγκαστικής εκτέλεσης, έχει κατ' αρχήν εφαρμογή η διάταξη του άρ. 416 ΑΚ, και επέρχεται απόσβεση της ενοχής δια καταβολής ΑΠ 446/2016 άρ. 416 ΑΚ.
Στην περίπτωση αυτή, αν η σχετική δικαστική απόφαση αναιρεθεί ή εξαφανισθεί κατόπιν αναψηλάφησης, ο οφειλέτης δύναται να αναζητήσει τα καταβληθέντα ασκώντας το δικαίωμά του για επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση, ενώ συγχρόνως πληρούνται και οι προϋποθέσεις των άρ. 904 επ. ΑΚ ΑΠ 446/2016 άρ. 904 ΑΚ.
Αν ο δανειστής ικανοποιηθεί κατόπιν εκτέλεσης προσωρινώς εκτελεστής δικαστικής απόφασης, ή απόφασης που διατάσσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, ή κατόπιν "εκούσιας" εκπλήρωσης από τον οφειλέτη εξαιτίας της επαπειλούμενης αναγκαστικής εκτέλεσης των ανωτέρω αποφάσεων, δεν υπάρχει καταβολή κατά την έννοια του άρ. 416 ΑΚ, ούτε και αν ακόμη η καταβολή γίνει με επιφύλαξη αναζήτησης των καταβληθέντων ΑΠ 446/2016.
Και αυτό, γιατί στην περίπτωση αυτή πρόκειται απλώς και μόνο για μια προσωρινή ρύθμιση της επίδικης σχέσης προς όφελος του δανειστή, που δεν παραβλάπτει τα δικαιώματα του οφειλέτη ΑΠ 446/2016.
Στην περίπτωση αυτή, τα έννομα αποτελέσματα της "καταβολής" που έγινε μένουν μετέωρα μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση ΑΠ 446/2016.
Αν εξαφανισθεί ή μεταρρυθμιστεί η απόφαση που είχε κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή και εκτελέστηκε, ο οφειλέτης δικαιούται να ζητήσει την επιστροφή των καταβληθέντων βάσει της διάταξης του άρ. 914 ΚΠολΔ, και αποζημίωση κατά τη διάταξη του άρ. 940 παρ. 1 ΚΠολΔ, ενώ συγχρόνως πληρούνται και οι προϋποθέσεις των άρ. 904 επ. ΑΚ ΑΠ 446/2016 άρ. 914 ΚΠολΔ άρ. 940 παρ. 1 ΚΠολΔ άρ. 904 ΑΚ.
Η αναζήτηση των καταβληθέντων δεν αποκλείεται από τη διάταξη του άρ. 905 παρ. 1 ΑΚ περί αχρεωστήτως καταβληθέντος, καθώς η καταβολή, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, δεν έγινε με την ελεύθερη βούληση του οφειλέτη, αλλά κάτω από την πίεση της επαπειλούμενης αναγκαστικής εκτέλεσης ΑΠ 446/2016 άρ. 905 παρ. 1 ΑΚ.
Αν η δικαστική απόφαση που διέταξε το ασφαλιστικό μέτρο μεταρρυθμιστεί ή ανακληθεί, ή το ασφαλιστικό μέτρο αρθεί, η αναζήτηση των καταβληθέντων δύναται να γίνει με τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό ΑΠ 446/2016 άρ. 904 ΑΚ.
Αν τρίτος πέτυχε την έκδοση απογράφου στο όνομά του κατ' άρ. 918 παρ. 5 ΚΠολΔ, και επέσπευσε εκτέλεση, προσήκει ανάλογη λύση με τα αμέσως ανωτέρω ΑΠ 446/2016 άρ. 918 παρ. 5 ΚΠολΔ άρ. 417 ΑΚ.
Και αυτό, χωρίς η λύση αυτή να αντίκειται στον σκοπό της διάταξης του άρ. 417 ΑΚ, καθώς και στην περίπτωση αυτή, η "καταβολή" στον τρίτο καθίσταται μετέωρη, μέχρι να καταστεί απρόσβλητη η σχετική δικαστική απόφαση, με βάση την οποία διατάχθηκε η χορήγηση του απογράφου σ' αυτόν ΑΠ 446/2016 άρ. 417 ΑΚ.
Αν είχε διαταχθεί κατ' άρ. 918 παρ. 5 ΚΠολΔ η χορήγηση απογράφου σε τρίτο, και ο οφειλέτης κατέβαλε στον τρίτο, και ο δανειστής ασκήσει τριτανακοπή κατά της απόφασης, και εξαφανισθεί η απόφαση που διέτασσε τη χορήγηση απογράφου στον τρίτο, και ο δανειστής επισπεύσει εκτέλεση σε βάρος του οφειλέτη, ο οφειλέτης δεν δικαιούται να προβάλει αντιρρήσεις κατά της εκτέλεσης αυτής επικαλούμενος ότι η προηγούμενη καταβολή του προς τον τρίτο επέφερε την απόσβεση της ενοχής του κατ' άρ. 417 ΑΚ ΑΠ 446/2016 άρ. 918 παρ. 5 ΚΠολΔ άρ. 417 ΑΚ.
Στην περίπτωση αυτή, ο οφειλέτης δικαιούται να αναζητήσει από τον τρίτο, με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, τα καταβληθέντα στον τρίτο ΑΠ 446/2016 άρ. 904 ΑΚ.