Η υποκειμενική υπόσταση της πλαστογραφίας στοιχειοθετείται όταν:
ο δράστης γνώριζε και ήθελε να παραχθούν τα πραγματικά περιστατικά που απαρτίζουν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ, και
ο δράστης είχε σκοπό να παραπλανήσει άλλον με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου για γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ.
Θα συμβουλευτείτε τον ΠΚ;
Κατά μια άποψη, για τη γνώση αρκεί και η αμφιβολία ΑΠ Ποιν. 121/2017 ΑΠ Ποιν. 649/2007.
Για την επιβαρυντική περίσταση της πλαστογραφίας με σκοπό περιουσιακού οφέλους κατ' άρ. 216 παρ. 3 ΠΚ, απαιτείται για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης και σκοπός οφέλους ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Έννοια εγγράφου
Ως έγγραφο, που αποτελεί το υλικό αντικείμενο της πλαστογραφίας, νοείται κάθε γραπτό που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός, που έχει έννομη συνέπεια Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 άρ. 13 περ. γ ΠΚ, όπως και κάθε σημείο που προορίζεται να αποδείξει ένα τέτοιο γεγονός ΑΠ Ποιν. 427/2009 άρ. 13 περ. γ ΠΚ.
Ως έγγραφο νοείται και το φωτοτυπικό αντίγραφο εγγράφου, στο οποίο απεικονίζεται (φωτογραφίζεται) το πρωτότυπο εγγράφου με τη χρησιμοποίηση κατάλληλης συσκευής, αφού υπάρχει πιστή αναπαραγωγή του πρωτοτύπου με μηχανικό τρόπο (φωτοτυπικό μηχάνημα) ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Το γεγονός με έννομη συνέπεια, που το πρωτότυπο του εγγράφου προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει, εμφανίζεται και στο φωτοτυπικό αντίγραφο, έστω και αν δεν είναι επικυρωμένο και άρα μπορεί να αποδειχθεί με το φωτοτυπικό αντίγραφο ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Και το ανεπικύρωτο φωτοτυπικό αντίγραφο, παρότι δεν είναι πρωτότυπο, είναι δυνατόν να καταστεί υλικό αντικείμενο πλαστογραφίας (κατάρτισης πλαστού ή νόθευσης) ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Το αντίγραφο μέσω τηλεομοιοτυπίας (fax) αποτελεί έγγραφο, και είναι δεκτικό πλαστογραφίας ΑΠ Ποιν. 427/2009 ΑΠ Ποιν. 2/2000.
Γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες
Οι έννομες συνέπειες αναφέρονται στην παραγωγή, διατήρηση, μεταβολή, μεταβίβαση ή απόσβεση ή κατάργηση δικαιώματος ή έννομης σχέσης ή καταστάσεως, δημόσιας ή ιδιωτικής φύσης ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Δεν έχει σχέση το αν επιτεύχθηκε ή όχι η παραπλάνηση Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Οι έννομες συνέπειες μπορεί να αφορούν αυτόν που παραπλανάται ή τρίτο πρόσωπο ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Για τη στοιχειοθέτηση της πλαστογραφίας είναι αδιάφορη και δεν ερευνάται η αλήθεια του αρχικού ή του νέου περιεχομένου του εγγράφου ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Το έγγραφο πρέπει να είναι αντικειμενικά πρόσφορο να παράγει με τη χρήση του έννομες συνέπειες Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018.
Αν το πιστοποιητικό που εκδίδεται δεν μπορεί να έχει νόμιμη συνέπεια, δεν στοιχειοθετείται πλαστογραφία 14/2005 Εφ.Δωδεκανήσου.
Αν η νόθευση του εγγράφου συνέβη με εκ των υστέρων προσθήκες επ' αυτού, και οι εκ των υστέρων προσθήκες είναι τόσο προφανείς και καταφανείς, ώστε να αποκλείεται η παραπλάνηση οποιουδήποτε για γεγονός που μπορούσε να έχει έννομες συνέπειες, δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά πλαστογραφία 208/2003 βούλ.Συμβ.Εφ.Ναυπλίου ΑΠ Ποιν. 413/2010 σκέψ. II.
Η έκδοση παραποιημένου πιστοποιητικού που αποσκοπεί στην πρόσληψη στο δημόσιο περιλαμβάνεται στην σκοπό κοινωνικής ανέλιξης, άρα στοιχειοθετεί πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 1200/2004.
Το δικαίωμα διανυκτέρευσης στρατευμένου προϋποθέτει πιστοποιητικό διανυκτέρευσης. Η πλαστογράφησή του, αν οδηγεί σε παραπλάνηση, στοιχειοθετεί απλή πλαστογραφία, όχι πλαστογραφία εγγράφου για την κίνηση ΑΠ Ποιν. 216/2005.
Κατάρτιση νέου εγγράφου
Αν ο δράστης εμφανίζει ότι το έγγραφο καταρτίστηκε από άλλον, με απομίμηση του γραφικού χαρακτήρα, ο δράστης προβαίνει σε εξ υπαρχής κατάρτιση εγγράφου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Αν ο δράστης εμφανίζει ότι το έγγραφο καταρτίστηκε από άλλον, με την κατάχρηση της υπογραφής (συμπλήρωση κατά το δοκούν εγγράφου που φέρει μόνο την υπογραφή τρίτου), ο δράστης προβαίνει σε εξ υπαρχής κατάρτιση εγγράφου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Αν ο δράστης εμφανίζει ότι το έγγραφο συντάχθηκε από άλλον, με τη θέση της υπογραφής του φερόμενου ως συντάκτη, ο δράστης προβαίνει σε εξ υπαρχής κατάρτιση εγγράφου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Ο δράστης μπορεί να εμφανίζει ότι το έγγραφο καταρτίστηκε από άλλον και με απομίμηση της γραφής ή υπογραφής του άλλου ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Επί κατάρτισης πλαστού εγγράφου, ο εμφανιζόμενος ως εκδότης του εγγράφου δεν είναι απαραίτητο να υποδηλώνεται πάντοτε με την υπογραφή του, αλλά μπορεί να καθίσταται εμφανής από τον περιεχόμενο του εγγράφου, ή να συνάγεται από το είδος ή από τα στοιχεία αυτού ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Νόθευση εγγράφου
Νόθευση γνησίου εγγράφου υπάρχει όταν γίνεται αλλοίωση της έννοιας του περιεχομένου του εγγράφου Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Η μεταβολή του περιεχομένου του εγγράφου μπορεί να γίνει με την προσθήκη, την εξάλειψη ή την αντικατάσταση λέξεων, αριθμών, σημείων και άλλων στοιχείων του γνήσιου εγγράφου, αλλά και με περιορισμό του αρχικού περιεχομένου του, ώστε να μεταβάλλεται η αποδεικτική του δύναμη ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Η δημιουργία εγγράφου με τη μέθοδο της φωτοτυπίας και η αλλοίωση, κατά τη φωτοτύπηση, στοιχείων του γνησίου εγγράφου, συνιστά κατάρτιση νέου πλαστού εγγράφου, ενώ η χρήση ανεπικύρωτων φωτοτυπικών αντιγράφων εγγράφου, το οποίο έχει νοθευτεί, συνιστά ειδική μορφή χρήσης πλαστού εγγράφου ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Χρήση πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου από τον πλαστογράφο
Αν ο ίδιος ο πλαστογράφος κάνει χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου, η πράξη αυτή αποτελεί επιβαρυντική περίσταση ΑΠ Ποιν. 1093/2010 άρ. 216 παρ. 1 εδ. 2 ΠΚ, και όχι αυτοτελές έγκλημα ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Η αυτοτέλεια, ως εγκλήματος, της χρήσης πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου παύει μόνο αν η χρήση τιμωρείται ως επιβαρυντική περίπτωση, δηλαδή μόνον όταν τιμωρείται και η πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Αν η χρήση του πλαστού η νοθευμένου εγγράφου έγινε από τον πλαστογράφο, και η πλαστογραφία μένει ατιμώρητη για οποιονδήποτε λόγο, η χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου ανακτά την αυτοτέλειά της και τιμωρείται ως αυτοτελές έγκλημα ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Αν το αξιόποινο της πλαστογραφίας εξαλείφθηκε με παραγραφή, οπότε η χρήση του πλαστού που έγινε από τον πλαστογράφο σε μεταγενέστερο χρόνο δεν μπορεί πλέον να τιμωρηθεί ως επιβαρυντική περίπτωση της πλαστογραφίας, η χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου τιμωρείται ως αυτοτελές έγκλημα του πλαστογράφου, αν δεν υπέκυψε αυτοτελώς σε παραγραφή ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Και αυτό ανεξάρτητα αν η χρήση του πλαστού έγινε πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής της πλαστογραφίας ή μετά τη συμπλήρωσή της, καθώς τέτοια διάκριση δεν γίνεται στις σχετικές διατάξεις ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Η χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου από τον πλαστογράφο δεν είναι επόμενη μη τιμωρητή πράξη, ακόμα και όταν αποτελεί επιβαρυντική περίπτωση της πλαστογραφίας, καθώς συνεπάγεται αύξηση της ποινής της ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Εντολή ή συναίνεση του παθόντος
Η θέση της υπογραφής τρίτου επί εγγράφου χωρίς τη συναίνεσή του στοιχειοθετεί πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 110/2009.
Η θέση της υπογραφής τρίτου επί εγγράφου έχοντας προηγουμένως τη συναίνεσή του δεν στοιχειοθετεί πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 730/2011.
Αν ο φερόμενος ως εκδότης του εγγράφου δώσει εντολή ή συναίνεση, ρητή ή σιωπηρή, για κατάρτιση εγγράφου με τη θέση της υπογραφής του φερόμενου ως εκδότη επί ιδιωτικού εγγράφου, με την κατάρτιση του εγγράφου κατά τον τρόπο αυτό δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική υπόσταση της κατάρτισης πλαστού εγγράφου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Αν ο φερόμενος ως εκδότης του εγγράφου δώσει εντολή ή συναίνεση, ρητή ή σιωπηρή, για μεταβολή ή νόθευση του περιεχομένου ιδιωτικού εγγράφου, και διατηρεί ακόμη το δικαίωμα διάθεσης του αρχικού περιεχομένου του εγγράφου, και κανείς άλλος δεν έχει αποκτήσει δικαίωμα προς διατήρηση του αρχικού περιεχομένου του εγγράφου, με τη μεταβολή ή νόθευση του εγγράφου κατά τον τρόπο αυτό δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική υπόσταση της νόθευσης εγγράφου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Αν κάποιος συμπληρώνει έγγραφο ή υπογράφει έγγραφο ύστερα από εντολή του φερόμενου ως εκδότη του, ή με συναίνεσή του, δεν διαπράττει πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 1264/2016.
Αν ο αντιπρόσωπος εντολοδόχος εκτελεί την εντολή, υπογράφοντας, όταν τούτο απαιτείται και έχει την εντολή προς τούτο, αντί του αντιπροσωπευομένου, είτε θέτοντας τη δική του υπογραφή, είτε θέτοντας την υπογραφή του αντιπροσωπευόμενου εντολέως, ο οποίος και δεσμεύεται από αυτό, δεν στοιχειοθετείται πλαστογραφία ΑΠ Ποιν. 1264/2016.
Η εκ των υστέρων έγκριση της πλαστογραφίας από τον πραγματικό εκδότη ή τον φερόμενο ως εκδότη, δεν έχει καμία νομική επιρροή επί της ήδη γενόμενης πλαστογραφίας, καθώς ούτε την αντικειμενική υπόσταση της πλαστογραφίας αποκλείει, ούτε συνιστά λόγο άρσης του άδικου χαρακτήρα της, ή λόγο εξάλειψης του αξιοποίνου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Αν μεσολαβήσει έγκριση της πλαστογραφίας και μεταγενέστερα γίνει από τον πλαστογράφο ή από τρίτο χρήση του πλαστού εγγράφου, δεν θεμελιώνεται υποκειμενικά το έγκλημα χρήσης πλαστού εγγράφου, γιατί ελλείπει ο απαιτούμενος σκοπός παραπλάνησης άλλου ΑΠ Ποιν. 121/2017.
Πολιτική αγωγή
Άμεσα ζημιούμενος από την πράξη της πλαστογραφίας και δικαιούμενος να παραστεί στην ποινική διαδικασία ως πολιτικώς ενάγων για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης είναι εκείνος ο οποίος υπέστη ή πρόκειται να υποστεί τις έννομες συνέπειες της πλαστογραφίας ΑΠ Ποιν. 427/2009.
Κατ' εξακολούθηση έγκλημα
Κατ' εξακολούθηση έγκλημα είναι εκείνο το οποίο τελείται από το ίδιο πρόσωπο και απαρτίζεται από περισσότερες ομοειδείς πράξεις, διακρινόμενες χρονικά μεταξύ τους, και προσβάλλουν το ίδιο έννομο αγαθό, και καθεμία περιέχει πλήρη τα στοιχεία ενός και του αυτού εγκλήματος, συνδέονται δε μεταξύ τους με την ταυτότητα της απόφασης προς εκτέλεσή τους Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018.
Αιτιολογία της απόφασης
Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να αναφέρει επακριβώς τον σκοπό πλαστογραφίας του πιστοποιητικού. Σε περίπτωση παράθεσης λανθασμένης ημερομηνίας γέννησης για έκδοση νέας ταυτότητας, αν η απόφαση δεν αναφέρει σκοπό πλαστογραφίας, ιδρύεται λόγος αναίρεσης ΑΠ Ποιν. 2090/2005.
Η αναφορά στην απόφαση του ακριβούς χρόνου τέλεσης της πράξης είναι αναγκαία για την έναρξη και τον υπολογισμό του χρόνου της παραγραφής ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Αν δεν προσδιορίζεται στην απόφαση ο ακριβής χρόνος τέλεσης της πράξης, ο Άρειος Πάγος δεν μπορεί να κρίνει για την παραγραφή ή μη της πράξης, και έτσι παραβιάζονται εκ πλαγίου οι διατάξεις περί παραγραφής, και ιδρύεται ο κατ' άρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Ε ΚΠοινΔ λόγος αναίρεσης ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Η αρχή in dubio pro reo, η οποία αποτελεί θεμελιώδες αξίωμα του ποινικού συστήματος, αντανακλά και στους λόγους εξάλειψης του αξιοποίνου της πράξης, όπως είναι η παραγραφή ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Αν ο χρόνος τέλεσης της πράξης εμπίπτει σε χρονικό διάστημα που δεν εξειδικεύεται, οι αμφιβολίες ως προς τον ακριβή χρόνο τέλεσης της πλαστογραφίας, ο οποίος επιδρά στην παραγραφή, ερμηνεύονται υπέρ του κατηγορουμένου, και θεωρείται ως χρόνος τέλεσης το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχει συμπληρωθεί ο χρόνος της παραγραφής ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δικαιούται να καθορίσει ακριβέστερα τον χρόνο τέλεσης της πράξης, όπως αυτός προέκυψε από τις αποδείξεις, αρκεί να μην επηρεάζεται η ταυτότητα της πράξης ή η τυχόν υπάρχουσα παραγραφή, διαφορετικά ιδρύεται ο κατ' άρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Η ΚΠοινΔ λόγος αναίρεσης για υπέρβαση εξουσίας ΑΠ Ποιν. 1675/2011.
Χρήση πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου
Αν κάποιος χρησιμοποιήσει εν γνώσει του πλαστό ή νοθευμένο έγγραφο, με σκοπό να παραπλανήσει άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, ο δράστης τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ.
Η χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου συνιστά ιδιαίτερο αυτοτελές έγκλημα, όχι μόνο όταν γίνεται από τον ίδιο τον πλαστογράφο αλλά αυτός για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να τιμωρηθεί για την πλαστογραφία, αλλά και όταν γίνεται από τρίτο μη πλαστογράφο ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση
Η αντικειμενική υπόσταση της χρήσης πλαστού εγγράφου στοιχειοθετείται όταν
ο δράστης κατέστησε προσιτό το πλαστό ή νοθευμένο έγγραφο στον τρίτο, μέλλοντα να παραπλανηθεί από το περιεχόμενο του εγγράφου ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ, και
ο δράστης έδωσε στον τρίτο τη δυνατότητα να λάβει γνώση του περιεχομένου του εγγράφου, χωρίς να απαιτείται και να λάβει πράγματι γνώση του εγγράφου ή και να παραπλανηθεί από αυτό ο τρίτος ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ
, ή
το πλαστό έγγραφο χρησιμοποιήθηκε κατά οποιονδήποτε τρόπο άμεσα ή έμμεσα από άλλο πρόσωπο που διατελεί σε καλή πίστη ως προς την πλαστότητα του εγγράφου Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 1/2018 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ.
Η υποκειμενική υπόσταση της χρήσης πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου στοιχειοθετείται όταν:
ο δράστης ενήργησε ηθελημένα ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ, και
ο δράστης γνώριζε ότι το έγγραφο είναι πλαστό ή νοθευμένο ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ, και
ο δράστης είχε σκοπό να παραπλανήσει άλλον με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου για γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες ΑΠ Ποιν. 53/2014 άρ. 216 παρ. 2 ΠΚ άρ. 216 παρ. 1 ΠΚ.
Χρήση πλαστού εγγράφου συνιστά κάθε ενέργεια, η οποία, εντασσόμενη στον σκοπό σύνταξης ή τον προορισμό του εγγράφου και κατευθυνόμενη σε παραπλάνηση άλλου, καθιστά προσιτό το έγγραφο και παρέχει τη δυνατότητα στον άλλο (αυτόν που επιδιώκεται να παραπλανηθεί) να λάβει γνώση του περιεχομένου του εγγράφου ΑΠ Ποιν. 729/2017.
Είναι αδιάφορο αν επιτεύχθηκε η παραπλάνηση ΑΠ Ποιν. 53/2014 ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Δεν απαιτείται και να λάβει πράγματι γνώση ο τρίτος ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Ο ενδεχόμενος δόλος ως προς το ψευδές της παράστασης, απόκρυψης ή παρασιώπησης δεν αρκεί ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Ο δράστης χρησιμοποίησε το έγγραφο αν το κατέστησε προσιτό στον μέλλοντα να παραπλανηθεί από το περιεχόμενο αυτού τρίτο και έδωσε σε αυτόν τη δυνατότητα να λάβει γνώση του περιεχομένου του ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου συνιστά αντικειμενικώς και η υποβολή αυτού σε Δημόσια Αρχή προς παραπλάνησή της ώστε να προβεί σε ενέργεια της αρμοδιότητάς της ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου συνιστά αντικειμενικώς και η υποβολή του σε δικαστήριο, στο πλαίσιο αστικής δίκης προς παραπλάνηση αυτού και έκδοση ευνοϊκής για τον χρήστη απόφασης ΑΠ Ποιν. 1093/2010.
Πλαστογραφία μετά χρήσης και απάτη
Οι πράξεις της πλαστογραφίας μετά χρήσης και της απάτης συρρέουν αληθώς, και ουδεμία απορροφά την άλλη, γιατί κάθε μία είναι αυτοτελής, και στοιχειοθετείται από διαφορετικά περιστατικά, καθώς ειδικότερα η επίτευξη της παραπλάνησης και της βλάβης στην περιουσία του παραπλανώμενου ή του τρίτου, που αποτελούν στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης της απάτης, δεν αποτελούν αντίστοιχα και στοιχεία της υπόστασης, ή επιβαρυντική περίπτωση, ή αναγκαίο μέσο διάπραξης της πλαστογραφίας ΑΠ Ποιν. 427/2009 άρ. 94 ΠΚ άρ. 42 ΠΚ άρ. 216 ΠΚ άρ. 386 ΠΚ.
Αν τα ψευδή γεγονότα που παραστάθηκαν ως αληθή για την απάτη ταυτίζονται προς τα συγκροτούντα τη χρήση του πλαστού εγγράφου, η απόπειρα της απάτης και η χρήση πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου δεν είναι αυτοτελή εγκλήματα, και η απόπειρα απάτης απορροφάται από τη χρήση πλαστού εγγράφου ΑΠ Ποιν. 506/2017.
Αν επί της απόπειρας της απάτης πέραν των ψευδών αυτών γεγονότων συντρέχουν και άλλες ψευδείς παραστάσεις που δεν ταυτίζονται προς τις αποτελούσες μόνο τη χρήση του πλαστού εγγράφου, η απόπειρα απάτης και η χρήση πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου είναι αυτοτελή εγκλήματα ΑΠ Ποιν. 506/2017.