Η εξέταση των διαδίκων αποτελεί αποδεικτικό μέσο άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 415 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η εξέταση των διαδίκων αποτελεί επώνυμο αποδεικτικό μέσο, διαφορετικό από εκείνο των μαρτύρων ΑΠ 1096/2008 σκέψ. III.
Οι καταθέσεις των διαδίκων εκτιμούνται ελεύθερα ΑΠ 1096/2008 σκέψ. III.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο της ουσίας, κατά την ενώπιόν του προφορική διαδικασία συζήτησης της αγωγής, ζητεί τις αναγκαίες πληροφορίες και διασαφήσεις από τους παρισταμένους διαδίκους ή τους εκπροσώπους τους και τους εξετάζει, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, έστω και αν δεν συντρέχουν οι όροι του άρ. 415 ΚΠολΔ, δηλαδή η μη απόδειξη ή η ατελής απόδειξη των ουσιωδών για την έκβαση της δίκης πραγματικών περιστατικών ΑΠ 1096/2008 σκέψ. III άρ. 270 παρ. 3 ΚΠολΔ άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 415 ΚΠολΔ άρ. 420 ΚΠολΔ.
Δεν αποτελεί προϋπόθεση της εξέτασης των διαδίκων η μη απόδειξη ή η ατελής απόδειξη των ουσιωδών για την έκβαση της δίκης πραγματικών περιστατικών από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα που προσκομίζουν οι διάδικοι ΑΠ 1096/2008 σκέψ. III άρ. 270 παρ. 3 ΚΠολΔ άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 415 ΚΠολΔ άρ. 420 ΚΠολΔ.
Αν ο διάδικος είναι νομικό πρόσωπο, μπορεί να εξεταστεί όποιος το εκπροσωπεί στο δικαστήριο ή κάποιο μέλος της διοίκησής του άρ. 415 παρ. 3 ΚΠολΔ.
Κατά παλαιότερη μορφή του άρθρου, η κατάθεση του διαδίκου αποτελούσε αποδεικτικό μέσο μόνο αν ο διάδικος ομολογούσε ΑΠ 338/2007, διαφορετικά η ένορκη κατάθεση διαδίκου ως μάρτυρα ήταν ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο ΑΠ 1386/2005.
Σκοπός της εξέτασης των διαδίκων ήταν η διασάφηση των ισχυρισμών τους, όχι η απόδειξή τους ΑΠ 338/2007.
Στην περίπτωση αυτή, ο νόμιμος εκπρόσωπος του διαδίκου δεν μπορούσε να καταθέσει ως μάρτυρας, γιατί εξομοιωνόταν με τον διάδικο, ο οποίος δεν μπορούσε να καταθέσει ως μάρτυρας ΑΠ 1386/2006.
Διασαφήσεις των διαδίκων κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή τους
Οι διασαφήσεις που δίδονται από τους διαδίκους κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή τους στο δικαστήριο δεν αποτελούν ίδιο αποδεικτικό μέσο ΑΠ 631/2006 άρ. 245 παρ. 1 ΚΠολΔ άρ. 339 ΚΠολΔ.
Οι διασαφήσεις που δίδονται από τους διαδίκους κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή τους στο δικαστήριο προβλέπονται ρητά ως διαδικαστική πράξη που "... μπορεί να συντελέσει στη διάγνωση της διαφοράς ..." με την απαραίτητη για τη διαμόρφωση της δικαστικής κρίσης αποσαφήνιση των ισχυρισμών των διαδίκων ΑΠ 631/2006 άρ. 245 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η λήψη υπόψη από το δικαστήριο, για τον σχηματισμό της κρίσης του, των διασαφήσεων των διαδίκων κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή τους στο δικαστήριο δεν ιδρύει τον λόγο αναίρεσης από το άρ. 559 αριθ. 11 ΚΠολΔ, παρά μόνο αν το δικαστήριο διαμορφώνει την πεποίθησή του αποκλειστικά με βάση τις διασαφήσεις των διαδίκων ΑΠ 631/2006 άρ. 559 αριθ. 11 ΚΠολΔ.