Η ομολογία (δικαστική και εξώδικη) είναι αποδεικτικό μέσο άρ. 339 ΚΠολΔ.
Ομολογία
είναι
η παραδοχή ενός επιβλαβούς για τον διάδικο πραγματικού γεγονότος ΑΠ 2225/2007 σκέψ. III, δηλαδή
η παραδοχή της συνδρομής ενός κρίσιμου (δηλαδή ουσιώδους κατά το άρ. 335 ΚΠολΔ) γεγονότος ΑΠ 80/2015 σκέψ. III άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 335 ΚΠολΔ,
η οποία γίνεται από τον αντίδικο εκείνου που φέρει το βάρος επίκλησης και απόδειξής του ΑΠ 80/2015 σκέψ. III ΑΠ 1775/2011 σκέψ. III άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 ΚΠολΔ.
Κατά μια άποψη, δεν αποτελεί προϋπόθεση της ομολογίας
η πρόθεση προς ομολογία ΑΠ 2086/2014 σκέψ. III ΑΠ 2047/2014 σκέψ. III ΑΠ 634/2011 ΑΠ 1946/2008.
Κατά την άποψη αυτή, η ύπαρξη της ομολογίας κρίνεται αντικειμενικά ΑΠ 2086/2014 σκέψ. III ΑΠ 2047/2014 σκέψ. III ΑΠ 634/2011 ΑΠ 1946/2008.
Κατ' άλλη άποψη, η ομολογία αποτελεί απόδειξη, μόνο
αν γίνεται με σκοπό αποδοχής του αμφισβητούμενου και επιβλαβούς για τον ομολογούντα γεγονότος ΑΠ 350/2020 ΑΠ 1801/2007 σκέψ. II ΑΠ 115/2007 σκέψ. III ΑΠ 775/1996 σκέψ. 2 άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 ΚΠολΔ.
Κατά την άποψη αυτή, δεν είναι απαραίτητο να βεβαιώνεται στην απόφαση ρητώς και πανηγυρικώς ούτε να αιτιολογείται η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ότι ο ομολογήσας επιβλαβές γι' αυτόν γεγονός είχε πρόθεση ομολογίας ΑΠ 775/1996 σκέψ. 2.
Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ομολογίας είναι το επιζήμιο του ομολογουμένου γεγονότος για αυτόν που ομολογεί ΑΠ 1328/2000 άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η ομολογία πρέπει να είναι σαφής και ορισμένη ΑΠ 80/2015 σκέψ. III ΑΠ 1775/2011 σκέψ. III ΑΠ 115/2007 σκέψ. III άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 ΚΠολΔ.
Δικαστική ομολογία
Δικαστική ομολογία είναι μόνο
η ρητή ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ, και
η έμμεση ή σιωπηρή ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ.
η ομολογία αυτή γίνεται με προφορική ή έγγραφη δήλωση
ενώπιον του δικαστηρίου που δικάζει την υπόθεση ΑΠ 365/2017, ή
εκτός του ακροατηρίου ενώπιον εντεταλμένου δικαστή ΑΠ 365/2017, ή
ενώπιον του εισηγητή δικαστή που διεξάγει τις αποδείξεις ΑΠ 365/2017,
και
η ομολογία είναι σαφής και ορισμένη ΑΠ 80/2015 σκέψ. III ΑΠ 1775/2011 σκέψ. III ΑΠ 115/2007 σκέψ. III,
ο διάδικος προβαίνει σε ρητή ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ.
Η ρητή ομολογία είναι δικαστική ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ.
Η δικαστική ομολογία παρέχει πλήρη απόδειξη εναντίον εκείνου που ομολόγησε ΑΠ 128/2014 άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η πλήρης απόδειξη από τη δικαστική ομολογία ισχύει και κατά τις διαδικασίες όπου ισχύει ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων ΑΠ 2225/2007 σκέψ. III.
Ως δικαστήριο που δικάζει την υπόθεση νοείται το δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η υπόθεση κατά τον χρόνο πραγματοποίησης της ομολογίας ΑΠ 1946/2008.
Αν ο εναγόμενος προβάλει ένσταση η οποία στηρίζεται στα γεγονότα που αναφέρονται στην αγωγή, η αναφορά των γεγονότων στην αγωγή αποτελεί δικαστική ομολογία του ενάγοντα ΑΠ 192/2008 σκέψ. 5.
Αν προβληθεί ένας ισχυρισμός ως κύριος, και άλλος ως επικουρικός, και το δικαστήριο αποδεχθεί τον κύριο ισχυρισμό, ο ισχυρισμός που προβλήθηκε επικουρικά δεν αποτελεί κρίσιμη ομολογία του διαδίκου που τον προέβαλε ΑΠ 533/2016 σκέψ. 7 ΑΠ 533/2016 σκέψ. 6.
Αν ο διάδικος επικαλείται επωφελή γι' αυτόν γεγονότα, η επίκληση των γεγονότων αυτών δεν μπορεί να θεωρηθεί ομολογία ΑΠ 1328/2000.
Αν το γεγονός που ομολογεί ο διάδικος δεν αναφέρεται αμέσως στο αντικείμενο της δίκης, αλλά αποτελεί τη βάση δικαστικού τεκμηρίου για το αποδεικτέο περιστατικό, δεν πρόκειται για δικαστική ομολογία ΑΠ 115/2007 σκέψ. III.
Η δικαστική ομολογία λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως ΑΠ 845/2012 σκέψ. 3.
Το δικαστήριο δύναται να λάβει υπόψη τη δικαστική ομολογία, ακόμη και αν ο αντίδικος του ομολογήσαντος δεν επικαλεστεί το αποδεικτικό μέσο της ομολογίας ΑΠ 365/2017.
Η δικαστική ομολογία που έγινε ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ισχύει ως δικαστική ομολογία και για το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της υπόθεσης συνεπεία άσκησης ενδίκου μέσου ΑΠ 365/2017.
Αν ο ωφελούμενος από τη δικαστική ομολογία διάδικος επικαλέστηκε σαφώς και ορισμένως τη δικαστική ομολογία του αντιδίκου του, και το δικαστήριο δεν λάβει υπόψη τη δικαστική ομολογία, και δεχθεί διαφορετικό πόρισμα από το αναφερόμενο στη δικαστική ομολογία, ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης από το άρ. 559 αριθ. 11 ΚΠολΔ ΑΠ 2225/2007 σκέψ. IV ΑΠ 880/1986 άρ. 559 αριθ. 11 ΚΠολΔ.
Αν, κατά τη διαδικασία κατά την οποία εκδικάζεται η υπόθεση, ο δικαστής δεν δικαιούται να ελέγξει την ουσιαστική αλήθεια των ισχυρισμών, όπως στην περίπτωση που η αγωγή γίνεται δεκτή λόγω του τεκμηρίου ομολογίας, δεν μπορεί να τελεσθεί το αδίκημα της απάτης (ούτε σε απόπειρα) ΑΠ Ποιν. 977/2009.
Και αυτό, για την περίπτωση της ομολογίας του εναγομένου, γιατί ελλείπει το στοιχείο της παραπλάνησης του δικαστή, και η απόφαση που εξέδωσε αυτός στηρίχθηκε αποκλειστικά και μόνο στο τεκμήριο της ομολογίας της αγωγής από μέρους του εναγομένου ΑΠ Ποιν. 977/2009.
Έμμεση ή σιωπηρή ομολογία
Αν ο διάδικος δεν αμφισβητεί ειδικώς συγκεκριμένο πραγματικό ισχυρισμό του αντιδίκου του ΑΠ 1203/2009 σκέψ. ΙΙ ΑΠ 369/2008 σκέψ. III, και
αυτός ο πραγματικός ισχυρισμός αποτελεί στοιχείο της ιστορικής βάσης της αγωγής ή της ένστασης και του δικαιώματος που ασκείται με την αγωγή ή την ένσταση ΑΠ 1203/2009 σκέψ. ΙΙ,
το δικαστήριο δύναται να κρίνει ότι, από τον συνδυασμό τυχόν γενικής άρνησης του διαδίκου και το σύνολο των ισχυρισμών των διαδίκων, συνάγεται ομολογία του διαδίκου για τον συγκεκριμένο ισχυρισμό ΑΠ 1203/2009 σκέψ. II άρ. 261 ΚΠολΔ.
Η ομολογία αυτή είναι η έμμεση ή σιωπηρή ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III.
Η έμμεση ή σιωπηρή ομολογία είναι δικαστική ομολογία ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III άρ. 352 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ.
Η δικαστική ομολογία παρέχει πλήρη απόδειξη εναντίον εκείνου που ομολόγησε ΑΠ 176/2018 άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ άρ. 261 ΚΠολΔ.
Η έμμεση ή σιωπηρή ομολογία συνάγεται από το σύνολο των ισχυρισμών του διαδίκου που ομολογεί ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III.
Το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να συναγάγει έμμεση ή σιωπηρή ομολογία του διαδίκου σχετικά με συγκεκριμένο ισχυρισμό που αποτελεί στοιχείο της ιστορικής βάσης της αγωγής ή της ένστασης και του δικαιώματος που ασκείται με την αγωγή ή την ένσταση ΑΠ 1203/2009 σκέψ. ΙΙ, αν
ο διάδικος προβάλλει γενική άρνηση της αγωγής ΑΠ 369/2008 σκέψ. III άρ. 261 ΚΠολΔ, και
ο διάδικος δεν αμφισβητεί ειδικώς τον συγκεκριμένο πραγματικό ισχυρισμό του αντιδίκου του ΑΠ 369/2008 σκέψ. III άρ. 261 ΚΠολΔ.
Εξώδικη ομολογία
Αν η ομολογία δεν είναι δικαστική, η ομολογία είναι εξώδικη ΑΠ 1434/2007 σκέψ. III.
Η ομολογία πρέπει να είναι σαφής και ορισμένη ΑΠ 80/2015 σκέψ. III ΑΠ 1775/2011 σκέψ. III ΑΠ 115/2007 σκέψ. III άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 ΚΠολΔ.
Η εξώδικη ομολογία εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο ΑΠ 128/2014 άρ. 352 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Εξώδικη ομολογία είναι και η ομολογία η οποία γίνεται ενώπιον άλλου δικαστηρίου, εκτός του δικάζοντος την υπόθεση ΑΠ 768/2000.
Εξώδικη ομολογία είναι και η ομολογία που έγινε ενώπιον δικαστηρίου, αλλά όχι στη συγκεκριμένη δίκη στην οποία γίνεται επίκλησή της ως αποδεικτικό μέσο ΑΠ 128/2014.
Εξώδικη ομολογία είναι και η ομολογία που περιέχεται σε έγγραφο που εκδίδεται από τον διάδικο ΑΠ 2086/2014 σκέψ. III.
Εξώδικη ομολογία είναι και η δήλωση που κάνει ο οδηγός οχήματος εμπλακέντος σε αυτοκινητικό ατύχημα, στον τόπο του ατυχήματος και αμέσως μετά από αυτό, στην οποία ομολογεί ότι αυτός ευθύνεται για το ατύχημα ΑΠ 1554/2014 σκέψ. IV.
Κατά μια άποψη, αν ο κύριος του ζημιογόνου αυτοκινήτου συνεναχθεί με τον οδηγό του ζημιογόνου αυτοκινήτου και την ασφαλιστική εταιρεία, και ο κύριος του ζημιογόνου αυτοκινήτου προβάλει με τις προτάσεις του στην κύρια αγωγή ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου ατυχήματος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου, και η ασφαλιστική εταιρεία ασκήσει παρεμπίπτουσα αγωγή κατά του κυρίου του ζημιογόνου αυτοκινήτου, και ο κύριος του ζημιογόνου αυτοκινήτου προβάλει με τις προτάσεις του στην παρεμπίπτουσα αγωγή ότι δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ πράξεών του και του ατυχήματος, ο ισχυρισμός του κυρίου του ζημιογόνου αυτοκινήτου περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του αυτοκινήτου είναι ισχυρισμός επιβλαβής για τον κύριο του αυτοκινήτου ΑΠ 1554/2014 σκέψ. V.
Και αυτό, γιατί η κύρια αγωγή θεμελιώνεται όσον αφορά την απεύθυνσή της κατά του κυρίου του οχήματος στον αγωγικό ισχυρισμό ότι υπαίτιος της ζημίας είναι ο οδηγός του οχήματος ΑΠ 1554/2014 σκέψ. IV.
Κατ' άλλη άποψη, αν ο κύριος του ζημιογόνου αυτοκινήτου συνεναχθεί με τον οδηγό του ζημιογόνου αυτοκινήτου και την ασφαλιστική εταιρεία, και ο κύριος του ζημιογόνου αυτοκινήτου προβάλει με τις προτάσεις του ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου ατυχήματος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου, ο ισχυρισμός αυτός δεν αποτελεί εξώδικη ομολογία ΑΠ 1554/2014 σκέψ. IV.
Και αυτό, γιατί το περιστατικό αυτό δεν αφορά τον ίδιο τον δηλούντα, ούτε είναι επιβλαβές γι' αυτόν τον ίδιο ΑΠ 1554/2014 σκέψ. IV.
Αν η εξώδικη ομολογία περιέχεται σε έγγραφο του διαδίκου, η επίκλησή της γίνεται με προσκόμιση και επίκληση του εγγράφου ΑΠ 768/2000.
Αν ο διάδικος επικαλείται επωφελή γι' αυτόν γεγονότα, η επίκληση των γεγονότων αυτών δεν μπορεί να θεωρηθεί ομολογία ΑΠ 1328/2000.
Σύνθετη ομολογία
Η ομολογία είναι σύνθετη, αν ο διάδικος παραδέχεται τα περιστατικά που θεμελιώνουν ισχυρισμούς του αντιδίκου του, αλλά επικαλείται και άλλα που δεν περιέχονται στους ισχυρισμούς του αντιδίκου του, και τα οποία συνθέτουν προσθήκη ή περιορισμό ωφέλιμο γι' αυτόν που ομολογεί ΑΠ 1746/2013.
Όσον αφορά το γεγονός που είναι επωφελές για τον ομολογούντα, υπάρχει διάκριση μεταξύ αυτοτελούς και μη αυτοτελούς γεγονότος ΑΠ 1746/2013.
Αν το επιπλέον πραγματικό γεγονός είναι ωφέλιμο για εκείνον που ομολογεί, και αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό, η αποδεικτική δύναμη της ομολογίας δεν επηρεάζεται ΑΠ 80/2015 σκέψ. I άρ. 353 εδ. 2 ΚΠολΔ.
Αν το επιπλέον πραγματικό γεγονός είναι ωφέλιμο για εκείνον που ομολογεί, και δεν είναι αυτοτελές, το δικαστήριο εκτιμά ελεύθερα την ομολογία ΑΠ 1746/2013 άρ. 353 εδ. 2 ΚΠολΔ.
Η αιτιολογημένη άρνηση δεν αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό ΑΠ 1554/2014 σκέψ. V.
Ανάκληση της ομολογίας
Ανάκληση της ομολογίας είναι η μεταγενέστερη αμφισβήτηση του ομολογημένου γεγονότος από τον ομολογήσαντα ΑΠ 80/2015 σκέψ. III.
Η ανάκληση της ομολογίας μπορεί να γίνει, μόνο αν
ο διάδικος που ομολόγησε αποδείξει ότι ο ισχυρισμός δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια ΑΠ 80/2015 σκέψ. III άρ. 354 ΚΠολΔ.
Αν ο διάδικος ανακαλέσει την ομολογία του, και δεν αποδείξει την αναλήθεια του ομολογηθέντος ισχυρισμού, και πρόκειται για δικαστική ομολογία, το δικαστήριο δεσμεύεται από τη δικαστική ομολογία, η οποία αποτελεί πλήρη απόδειξη κατά του ομολογήσαντος ΑΠ 176/2018.
Αν ο διάδικος ανακαλέσει την ομολογία του, και αποδείξει ότι αυτή δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, η ομολογία παύει να αποτελεί απόδειξη κατά του διαδίκου που προέβη σ' αυτή ΑΠ 176/2018.
Στην περίπτωση αυτή, αν πρόκειται για δικαστική ομολογία, επέρχεται ανατροπή των δικονομικών συνεπειών της, και η δικαστική ομολογία δεν είναι δεσμευτική για το δικαστήριο ΑΠ 176/2018.
Κατά μια άποψη, η ανάκληση της ομολογίας έχει νόημα μόνο στη δικαστική ομολογία, η οποία έχει δεσμευτική δύναμη για το δικαστήριο της ουσίας, καθώς η εξώδικη ομολογία μπορεί να εκτιμηθεί ελεύθερα από το δικαστήριο για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων ανεξάρτητα από την ανάκλησή της ΑΠ 1085/2013.
Αν η δικαστική ή εξώδικη ομολογία ανακληθεί, είναι ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο (ανύπαρκτο αποδεικτικό μέσο) ΑΠ 365/2017.
Η ανάκληση της ομολογίας, είτε δικαστικής είτε εξώδικης, μπορεί να γίνει σε κάθε στάση της δίκης ΑΠ 176/2018 και δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε χρονικό περιορισμό ΑΠ 365/2017.
Και αυτό, όσον αφορά την έλλειψη χρονικού περιορισμού, ο οποίος ισχύει περί βραδείας προβολής ισχυρισμού ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, γιατί η ανάκληση ομολογίας δεν ενέχει προβολή νέου πραγματικού ισχυρισμού, και δεν έχουν εφαρμογή τα άρ. 527 και 269 ΚΠολΔ ΑΠ 80/2015 σκέψ. III άρ. 269 ΚΠολΔ άρ. 527 ΚΠολΔ.
Η ανάκληση της ομολογίας μπορεί να γίνει και ενώπιον του Εφετείου, με δήλωση του ομολογήσαντος, η οποία περιέχεται
στην έφεση ΑΠ 176/2018, ή
στο δικόγραφο των πρόσθετων λόγων έφεσης ΑΠ 176/2018, ή
στις προτάσεις του ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου ΑΠ 176/2018.
Και αυτό, ανεξάρτητα του αν έγινε ή όχι επίκληση της ομολογίας από τον αντίδικο του ομολογήσαντος ΑΠ 176/2018.
Αν η ανάκληση της ομολογίας προταθεί ως λόγος έφεσης, και η έφεση ευδοκιμήσει για άλλον λόγο, η ανάκληση μπορεί να γίνει και στο στάδιο της έρευνας της αγωγής από το εφετείο ΑΠ 80/2015 σκέψ. III.
Αν η ανάκληση της ομολογίας προτείνεται με λόγο έφεσης, δεν είναι αναγκαία πανηγυρική δήλωση του ομολογήσαντος ότι ανακαλεί το ομολογημένο γεγονός, αλλά αρκεί να προκύπτει ότι ήδη αμφισβητεί το γεγονός αυτό ΑΠ 80/2015 σκέψ. III.
Τεκμαρτή ομολογία από την ερημοδικία του εναγομένου
Η λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου ομολογία δεν συνιστά γνήσια δικαστική ομολογία, λαμβανόμενη ως αποδεικτικό μέσο κατά την έννοια των άρ. 339 ΚΠολΔ και άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ ΑΠ 781/2015 σκέψ. III ΑΠ 382/2002 άρ. 271 παρ. 3 ΚΠολΔ άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Η λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου ομολογία συνιστά πλασματική ομολογία, με τη μεθόδευση του σχήματος της οποίας ο νομοθέτης απέβλεψε σε ορισμένες διαδικαστικές ρυθμίσεις και στην επίτευξη των αντίστοιχων πρακτικών συνεπειών ΑΠ 781/2015 σκέψ. III ΑΠ 382/2002 άρ. 271 παρ. 3 ΚΠολΔ άρ. 339 ΚΠολΔ άρ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ.
Αν προβάλλεται αναληθής ισχυρισμός σε αγωγή, και γίνεται προσαγωγή και επίκληση ψευδών αποδεικτικών στοιχείων προς απόδειξή του, και ο εναγόμενος αντίδικος ερημοδικεί, και κατά τη διαδικασία κατά την οποία εκδικάζεται η υπόθεση ο δικαστής είναι υποχρεωμένος να δεχθεί ως αληθινούς τους ψευδείς ισχυρισμούς του ενάγοντος, χωρίς έλεγχο της ουσιαστικής αλήθειας τους, με βάση μόνο το από το άρ. 271 παρ. 3 ΚΠολΔ τεκμήριο ομολογίας από την ερημοδικία του εναγομένου αντιδίκου του, δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της απάτης στο δικαστήριο ΑΠ Ποιν. 972/2011 άρ. 271 παρ. 3 ΚΠολΔ.
Και αυτό, γιατί στην περίπτωση αυτή η δικαστική απόφαση στηρίζεται αποκλειστικώς, κατά νομική επιταγή, στο δικονομικό τεκμήριο της ομολογίας από την ερημοδικία του εναγομένου, και δεν ανακύπτει κανένα θέμα παραπλάνησης του δικαστή από την επίκληση και προσαγωγή πλαστών ή ψευδών αποδεικτικών στοιχείων, και δεν υπάρχει, έτσι, αιτιώδης δεσμός μεταξύ της επερχόμενης με την απόφαση περιουσιακής διάθεσης και της προσαγωγής στο δικαστήριο των πλαστών και ψευδών αποδεικτικών στοιχείων ΑΠ Ποιν. 972/2011 άρ. 271 παρ. 3 ΚΠολΔ.